PLDB & facebook

[Holger]

Boekje open over sociale media
Gezichtsverlies Limburgse damsites?

Eén miljard leden heeft het grote digitale smoelenboek inmiddels. Het mag de lezer niet bevreemden dat ook ik het gewaagd heb me aan te melden en enkele vrienden zo nu en dan te verblijden met een foto of een klein verhaal. Niets meer en niets minder.
Ook in de damwereld sijpelde de moderniteit van de sociale media door. Menigeen waagde een account aan te maken en de groep online-PLDB-leden is onderhand dermate groot dat de behoefte ontstond in kleine hoekjes samen te scholen. Leuk!, zo luidt steevast het commentaar. Zelf werd ik spoedig uitgenodigd zo’n hoekje te betreden, maar nadat ik enkele oude plaatjes had toegevoegd werd ik onheus bejegend en beticht van minder prettige zaken. Voor mij aanleiding het hoekje per direct te verlaten en me te verschonen van de pseudoludieke ongein van enkele digitale onverlaten.
Welnu, de overkoepelende sites, voor eenieder toegankelijk, blijven overeind en geven inzicht in het wel en wee van de damwereld. Zo mag het wat mij betreft ook graag zijn en zo mag het van mij ook heel graag blijven. Ieder die de site kan verrijken met foto, verhaal en analyse is meer dan welkom zijn bijdrage te leveren. Oproepen van deze strekking werden reeds enkele jaren geleden door diverse trouwe schrijvers geplaatst, maar in plaats daarvan werd het allengs magerder. Jammer!
Met de komst van diverse Limburgse damgroepjes op het wijdverbreide smoelenboek valt te vrezen dat de Limburgse dammer zijn aandacht meer en meer verlegt naar de uithoekjes van de sociale media. Lid worden, leuk vinden, korte berichtjes plaatsen (‘Wheheh!’ heb ik ooit als opborreling van ontluikend PLDB-schrijftalent mogen genieten.) in plaats van een gedegen verhaal en een mooie analyse. Gemak dient de mens. Maar met de komst van het gemakzuchtige facebook valt te vrezen dat de reguliere sites over hun hoogtepunt heen zijn. En de dammer verstoken blijft van datgene wat zijn liefhebberij mede zo boeiend maakt: een interessant verhaal, voorzien van een pakkende en leerzame analyse.
Wie dit leuk vindt, heeft alhier niet de kans op een knopje te klikken. Maar kan wel een welkome reactie tikken.

[Jac]

Mooi verwoord, en heel herkenbaar.
Welke Limburgse dammer durft dit te ontkennen?

[Dieter]

Media is aan verandering en modernisering onderhevig. Vroeger schreven we brieven nu doen we dat digitaal, postzegels zijn uit de tijd en Pieter post heeft geen toekomst meer. De krant op papier zal grotendeels plaats moeten maken voor de digitale krant. Het internet staat nog in zijn kinderschoenen en wordt de komende jaren nog veel meer door ontwikkeld. Hyves kwam en Hyves is zo goed als gegaan, Facebook is een van de moderne nieuwe media, net zoals Twitter overigens en nog een reeks andere doelgroep social sites. De websites van bedrijven en verenigingen zullen (zeker voorlopig) wel blijven als de officiele organen. Daar koop je iets, of neem je officieel ter kennis. Facebook is een prachtige manier om de damsport aan een veel breder publiek mee te geven. En het resultaat is er al. Een prachtig voorbeeld van de supersnelle wereld waarin we leven. Niemand is verplicht om mee te doen. Just take it or leave it.
In onze steeds kleinere wereld is het een prachtige kans midden in die wereld te staan.

[Holger]

Dieter stelt dat media aan verandering en modernisering onderhevig zijn. Dat is wat mij betreft een nuchtere vaststelling en op voorhand geen waardeoordeel. Dit laatste hangt af van de manier waarop we het gebruiken. Dieter schrijft dat websites als officiële organen (voorlopig) zullen blijven bestaan. Graag!, zo haast ik daaraan toe te voegen. Maar ik mocht enige maanden geleden al constateren dat een Limburgs daminstituut in eerste instantie een rooster publiek maakte via facebook, en niet via haar eigen site. Met andere woorden: er zijn al lieden in de damprovincie die liever/eerder facebook gebruiken als officieel communicatiemedium in plaats van e-mail (digitaal) of eigen site (ook digitaal). Is dat wenselijk?
Het benutten van sociale media zoals facebook, twitter or whatever is alleen maar toe te juichen. Versta me niet verkeerd. Maar schat alles op waarde, verandering is niet a priori dan wel louter positief. Ik stam uit een tijd waarin damverhalen en -analyses louter uit handgeschreven, getypte en gedrukte cijfers en letters bestonden. Ik weet hoeveel werk het was op kladpapier, typemachine met typex-correctiemiddel en plakdiagram een wedstrijdverslag te schrijven en te larderen met techniek. De komst van computer en internet vergemakkelijkte de taak van de schrijver aanzienlijk. Een héérlijke verbetering!
Maar nu flitsmedia als facebook en twitter de taak overnemen van solide sites, dreigt ook de snelheid de schrijver navenant tot spoed te manen. En zal ook de kwaliteit van het verhaal overeenkomstig ‘sneller’ worden. Als U begrijpt wat ik bedoel.
Kortom: de komst van nieuwe media is winst. Maar we moeten onze ogen ook open houden voor verlies. Mogelijk meer modern geblaat à la ‘wheheh’ accepteren en minder ‘ouderwets’ gedegen verhaal voorgeschoteld krijgen.