3e ronde
<APPLET CODEBASE="http://www.damweb.nl/" CODE="webdam.Viewer.class" NAME="webdam" ARCHIVE="webdam/Viewer.jar"><PARAM NAME="options" VALUE="bgcolor: b0c0a0; notation:right"><PARAM NAME="notation" VALUE="3228202537321520413710154641051031271923281914233328091428191423393310144439172136312126413613193328081349440208393304094741232934231829332420294439142050440914393303093324202944391924393414203423243035242018282225304034303943341520343009144540"></APPLET>
Interessant potje. In de slotstand offerde Ferdi terecht met 16-21 waarna het nog een koud kunstje was de felbegeerde twee punten binnen te slepen. Frappant, omdat ik eigenlijk slechts op twee zetten in de partij hoefde na te denken.
Wit aan zet
Interessante opening. Na afloop wisselde ik nog even met Ferdi van gedachten over 1. 32-28. We kwamen beide tot dezelfde conclusie dat alles zo uitgekauwd is. Deze behandeling van 32-28 is er echter een die nog het meest onvoorspelbaar is.
Mijn weinige theoriekennis gaat zover tot het volgende diagram. Daarom was dit het eerste moment waar ik meer dan 10 seconden gebruikte.
Wit aan zet
Na 15. 4-9 is de stand nog zeer theoretisch. Voor zover ik het weet spelen witspelers hier meestal 44-39. Lekker degelijk. Echter in wat zelfstudie ben ik een tijdje terug bij een mooie andere variant terechtgekomen:
16. 47-41!
Een zet die ook Ferdi verraste. 11-17 is eenvoudig verhinderd, en op 12-17 volgt de 3 om 4 met 34-30 en 27-21. Ook 20-24 is nauwelijks speelbaar omdat de vleugel van zwart het op termijn zeker zal begeven. Kwestie van techniek.
Ferdi koos voor de best speelbare zet.
16. ... 23-29 17. 34x23 18x29 18. 33x24 20x29
Enkele zetten later ontstond de volgende stand:
Zwart aan zet
Laatste zet was natuurlijk 24. 39-34. Met sneldammen is het natuurlijk handig als je een aantal leuke variantjes van buiten kent die bij een tegenstander verwarring kunnen zaaien. Deze is er één van. Het betaalde zich mooi uit in de tijdverdeling. Voor de eerste 24 zetten had ik zelf slechts 50 seconden gebruikt, terwijl Ferdi al een slordige 6 minuten had verbruikt.
in de partij volgde niet het voor de hand liggende 13-18 34x23 18x29 (licht voordeel voor wit) maar...
24. ... 14-20 25. 34x23 24-30 26. 35x24 20x18
Het tweede moment waarop ik weer eens ging denken. En ik kwam tot
27. 28-22
Waarschijnlijk mede omdat ik met dit soort spel (een wel heel vreemde KVO) in Salou een sterke partij afleverde tegen de Est Villem Lüüs. Dit geeft natuurlijk lekker zelfvertrouwen in het spelen van een dergelijke variant.
Overigens ging het ook al eens mis (tegen Dik de Voogd, HF NK Senioren 2003).
Het zelfvertrouwen bleek terecht, binnen enkele zetten klopte Ferdi's stand niet meet en mocht ik een overwinning bijschrijven op een van mijn grootste voorbeelden, de beste dammer die Limburg ooit gehad heeft.
